niedziela, 20 listopada 2011

Skrzynie posagowe






































Skrzynie to chyba jedne z pierwszych mebli (o ile w ogóle nie pierwsze) wynalezionych przez człowieka. Istniały już wtedy, kiedy nie było jeszcze szaf, komód, a nawet łóżek. Przez wieki trzymano w nich skarby (bo przecież nawet najbiedniejsza chałupa ma jakieś skarby na swoją miarę), a młode dziewczyny w ich przepastnych czeluściach gromadziły wyprawy. Ludowa malowana skrzynia była od dawna obiektem moich westchnień. Oczywiście autentyczna, a nie jakaś "cepelia" wyprodukowana dla turystów.  Złożyło się tak, że (właściwie przypadkiem) weszłam w posiadanie dwóch takich sprzętów. Ja to mam szczęście!

Skrzynie były w dość opłakanym stanie, jedzone przez korniki i butwiejące, ale bardzo zaciekawiły mnie namalowane na nich roślinne ornamenty. Odrestaurowałam skrzynie najlepiej jak umiałam. Oczywiście wciąż widać, że są nadgryzione zębem czasu, tych śladów nie udało mi się zniwelować, ale proces rozkładu został zahamowany. Poza tym, właśnie te niedoskonałości dodają im uroku. Starałam się jak najwierniej zachować ich charakter, troskliwie odtworzyłam malowane wzory. W jednej tylko kwestii nie mogłam się powstrzymać - pobieliłam je, choć pierwotnie były w naturalnym kolorze drewna (zachowałam jednak oryginalny kolor ornamentów). Nieco straciły przez bielenie swój pierwotny charakter, bo mają teraz taki lekko "skandynawski" rys, a pochodzą z domu zagórzańskiego. Czasem jednak można sobie pozwolić sobie na twórcze podejście do tradycji. Niebieskie przecierki na większej ze skrzyń powstały w sposób dość przypadkowy. Jeszcze zanim ja się zabrałam za jej renowację, wieko i przód zostały pomalowane kryjącą farbą. Zdzierając ją później, doszłam do wniosku, że wcale nie muszę tego robić tak dokładnie...

Taka jest historia "stolika" z poprzedniego wpisu. Tak wyglądają skrzynie w tej chwili i świetnie sprawdzają się jako stoliki do kawy i schowki na różności.






































3 komentarze:

  1. Ojej, jakie piękne!!! Szczególnie ta druga! Pięknie je odnowiłaś i bardzo dobrze, że zrobiłaś to w taki sposób, by nie zniszczyć ich autentyczności:) Super "stolik". Ja właśnie jestem na etapie szukania stolika kawowego, też do przerobienia :))
    Pozdrawiam ciepło!!!

    OdpowiedzUsuń
  2. Dziękuję :). Masz na myśli tę mniejszą? Tak, była ogólnie w lepszym stanie, no i ma nóżki :). Ta większa być może też kiedyś miała, ale ja ich już nie widziałam...

    Pozdrawiam i powodzenia w poszukiwaniach!

    OdpowiedzUsuń
  3. Ale masz super pamiątkę :) i pięknie je odnowiłaś
    wg mnie bielenie tylko dodało im uroku :))
    miłego dnia!

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za Twoje słowo.
Komentarze są moderowane ze względu na spam. Nie cenzuruję opinii.