Lato 2014 we wspomnieniach: sianokosy

Tak, nadeszła już ta pora, że lato można w s p o m i n a ć. W ogrodzie pachnie jabłkami, cienie kładą się coraz dłuższe, słońce coraz niżej wędruje po niebie i (kiedy się pojawia) już nie praży niemołosiernie, a przyjemnie grzeje. Mam nadzieje, że po wielu tygodniach deszczu, burz i nawałnic w końcu ustali się sucha pogoda, już chłodniejsza. Nie żal mi, czekam na jesienne wyże. Jesień w górach też jest piękna.

A tak było w czerwcu:

  

  

  

  
Zdjęcia z mojej najbliższej okolicy.